zondag, december 20, 2009

Winter in Leiderdorp (2)

Vanwege alle sneeuw was het vandaag niet echt verstandig om er met de auto op uit te gaan. Daarom hebben we maar gekozen voor een wandeling dicht bij huis. Lekker bijna twee uur door de polder gewandeld, over de Ruigekade in Leiderdorp. Abbey aan de lange lijn en Rowlf mocht los lopen, want die zou wel op het pad blijven... dachten we. Aanvankelijk ging dat ook prima. Rowlf liep een flink stuk voor ons uit en bleef netjes op het pad. Onderweg waren er veel ganzen en zwanen te zien die laag over het ondergesneeuwde polderlandschap vlogen, op zoek naar voedsel. Met dit weer hebben ze het zwaar. Toen we een flink stuk hadden gewandeld besloten we om te keren en terug naar huis te lopen. Plotseling liep Rowlf aan de andere kant van de sloot. Via het ijs was hij in een weiland terecht gekomen. Roepen en koekjes beloven had even helemaal geen zin. Zo'n enorm grote speelweide vol met sneeuw was veel te leuk en dan heb je geen boodschap meer aan je baas. Rennûh... In de verte zagen we Rowlf af en toe een salto maken of ineens helemaal onder de sneeuw verdwijnen... soms was alleen z'n koppie nog te zien! Verderop in het weiland liepen wat schapen en ja hoor... meneer had ze ontdekt. Luid gevend rende hij naar ze toe. Hij bleef op enige afstand van de schapen, want eigenlijk is hij gewoon een bange schijterd, maar hij maakte toch genoeg lawaai om de schapen bijeen te drijven. Andere wandelaars hadden de luidruchtige beagle nu ook gezien en gaven ons "opbeurend" commentaar. "Is dat uw hondje? Die boer wilde vorig jaar mijn hond doodschieten, toen hij achter de schapen aan zat..." En bedankt. Daar werden we vrolijk van. Na een tijdje besloten we om maar van Rowlf weg te lopen, dan zou hij waarschijnlijk wel komen. Dat deed hij ook. Alleen waren de slootkanten hier een stuk hoger en Rowlf durfde de sloot niet meer over. Ook dat nog... Uiteindelijk ben ik zelf maar over de sloot gesprongen (het ijs vertrouwde ik voor geen meter). In de slootkanten zakte ik tot mijn knieën in de sneeuw. Rowlf kwam meteen naar me toe. Ik heb hem opgetild en samen zijn we weer over de sloot naar het pad gegaan. Hierna konden we relaxed naar huis wandelen... met twee aangelijnde beagles, dat wel.
De Mauritssingel in Leiderdorp. Meerkoetjes op het ijs van het riviertje de Does. De boerderij aan het begin van de Ruigekade. De Ruigekade is eigenlijk een fietspad, maar vandaag kwamen we alleen maar wandelaars tegen. De nieuwe appartementen in de wijk 't Heerlijk Recht. Vanuit hun woonkamer hebben de bewoners een magnifiek uitzicht over de polder. Hier was er nog niets aan de hand. Rowlf liep ver voor ons uit en bleef af en toe eigenwijs midden op het pad staan. En hier hadden we al in moeten grijpen... Rowlf tuurt naar de schapen aan de andere kant van de sloot. Even helemaal uit z'n dak met een passerende hond. Wanneer we deze hond tegenkomen wanneer Rowlf is aangelijnd, gaat 'ie vreselijk tegen hem tekeer. Het Rijnland Ziekenhuis gezien vanuit de polder. En ook de schoorsteen van de Nuon in Leiden lijkt vanaf de Ruigekade erg dichtbij. Het kan dichtbij huis toch best mooi zijn... Een mooi Hollands tafereeltje. Er vlogen veel grauwe ganzen laag boven het ondergesneeuwde polderlandschap... ...op zoek naar voedsel. Ja hoor... heb je net je kerstkaarten verstuurd, schiet je dit plaatje. Is toch een potentiele kerstkaart... Ondanks dat ze was aangelijnd, genoot Abbey ook van de sneeuw. En ze bleef aan onze kant van de sloot...! Helemaal los!!! Hij vindt het heerlijk in de sneeuw. Winter Wonderland in Leiderdorp. Het lukte zowaar om een winterkoninkje te fotograferen. Ook grote groepen zwanen vlogen laag vandaag.

Snuf en snuitje op sneeuwsafari.

Winter in Leiderdorp (1)

Het is de laatste jaren niet echt gebruikelijk dat er veel sneeuw valt in het westen. Maar vannacht en vanochtend is er toch een redelijk pak sneeuw gevallen. De tuin was voor het eerst sinds we hier wonen onder een dikke witte laag bedekt. Mooie gelegenheid om de poezen eens een keer met sneeuw te laten kennismaken. Timon mocht als eerste de tuin in en hij vond het echt helemaal niks. Daarna was Nicky aan de beurt. Die zocht haar heil al snel onder een krukje. Sjimmie, met 19 jaar de oudste van het stel, was het meest relaxt... ze stapte dapper door de sneeuw. Na de katten mochten de honden ook nog even lekker in de tuin klooien. Vanwege de situatie op de weg komt er vandaag niets van de geplande wandeling in Berkheide, dus we gaan straks maar even de polder in met de honden.

We slapen altijd met het raam open... vanochtend lag de sneeuw behalve buiten ook binnen! De tuin lag er mooi bij onder een witte deken. Timon voor het eerst van z'n leven in de sneeuw.. hij bleef blerren!
Maar tegelijkertijd wilde hij toch ook wel alles onderzoeken. Nicky valt veel minder op in de sneeuw. Ze vond het best interessant, maar wilde ook graag weer snel naar binnen. Good old Sjimmie vond het best lekker in de sneeuw. Ze was de enige die lekker ontspannen rond stapte. Abbey is ook gek op sneeuw. Maar Rowlf gaat helemaal uit z'n dak! Hij wil ook graag weten wat er ónder de sneeuw ligt... En hij rent als een blije hond door de tuin. Hij vindt het witte poeder geweldig. Nog even stoeien en dan naar binnen.

dinsdag, oktober 13, 2009

Ze zijn er weer

Dit jaar hebben we nog weinig gemeld op de Bloem-hofstraat 6 weblog. Niet dat er niets te melden is hoor, maar het ont-breekt vaak aan tijd en dan gaat de weblog van de honden ook nog eens voor. De eerste twee jaar dat we hier woonden hadden we van eind mei tot oktober/november egels in de tuin. Overdag bivakkeerden ze vaak in het speciaal voor hen geplaatste egelhuis. Dit jaar waren de egels veel later dan anders. Waarschijnlijk is dat het gevolg van flinke snoeiwerkzaamheden vorig najaar in het struikgewas waar de egels volgens ons tijdens hun winterslaap vertoefden. Vermoedelijk zijn ze in hun winterslaap gestoord en hebben ze moeten verkassen. Maar ze zijn er inmiddels alweer een paar weken. In het egelhuis hebben ze denk ik wel een paar keer rondgeneusd, maar ze hebben er nog niet echt gebruik van gemaakt als slaapplaats. Tenminste... ik controleer het huis natuurlijk niet elke dag, dus zeker weten doen we dat niet. Wel wordt er elke avond en nacht veel gegeten en gedronken. Het bakje egelvoer is tgenwoordig 's ochtends zelfs nagenoeg leeg. In deze periode zijn egels dan ook vooral bezig om zichzelf vet te mesten voor de winterslaap. Vanavond was er een vertegenwoordiger van een nieuwe lichting egels in de tuin: een jong beestje dat deze zomer is geboren zat zich lekker vol te eten. Een mooi moment om de camera er weer eens bij te pakken en wat nieuwe plaatjes te schieten van deze jonge tuinbezoeker. Hij of zij liet het rustig over zich heen komen en na een uitgebreide foto-sessie werd er gewoon doorgegeten. Alsof er niets aan de hand was. Later zat er een oudere egel (mogelijk de moeder) te eten. Wanneer het egelhuis zaterdag onbewoond blijkt, zal ik het nog een keer goed schoonmaken. Misschien kunnen we dit seizoen een egel verleiden tot gebruik van het egelhuis voor de winterslaap.

zondag, januari 11, 2009

Zonsopgang in de polder

Vanochtend was ik toch vroeg wakker, want Rowlf meldde zich rond 7:00u. Na een eerste uitlaatrondje, een kop koffie en een stukje TV kijken, heb ik om 8:15u de camera gepakt en ik ben samen met Rowlf de polder in gegaan. Het was nog -4.5C en er stond een beetje wind, dus het was best wel koud. Maar vlak voordat de zon op kwam heb ik wat mooie plaatjes kunnen schieten:

Een mooie rood/oranje gekleurde lucht. De foto's lijken bijna schilderijen. Deze boerderij staat op 10 minuten lopen van ons huis. Stilleven van een groepje bomen. De zon kleurt de wolken. Ochtendgloren bij Leiderdorp. In het midden de luchtschachten van de HSL-tunnel onder het Groene Hart. Een eenzame hoogspanningsmast. En daar is 'ie... de zon!
Hoewel ik met een redelijk volle batterij in de camera van huis ging, was hij na het maken van deze foto dus gewoon leeg... Bij koud weer gaat dat nou eenmaal sneller en als je battrij dan al niet vol was houdt het gewoon eerder op. En natuurlijk lag de reservebatterij thuis. Dus geen foto's van de buizerd die een groep meerkoeten in een weiland belaagde, geen foto's van de rennende haas en geen foto's van de grote groepen zwanen en ganzen die laagvliegend de polder in trokken. Volgende keer beter...