Ze waren er weer vandaag, de kramsvogels. Vanmiddag zelfs drie tegelijk. Eén van de drie gedroeg zich behoorlijk agressief naar zijn soortgenoten, maar ook naar merels en spreeuwen die zich in de buurt van "zijn" stukje appel waagden te begeven. Bijzonder om te zien hoe zo'n vogel dan bijna van gedaante verwisseld. De redelijk slanke vogel blaast zichzelf op tot een bol vogeltje, laat z'n vleugels een beetje naar opzij en naar beneden hangen en zet zijn staartveren 
op. En als dat geen indruk maakt op zijn belagers, dan duikt 'ie er bovenop! Behalve de kramsvogels vandaag ook weer roodborstjes, spreeuwen, merels, kauwen, tortelduiven en zelfs een paar vinken. Die laatsten lieten zich niet fotograferen.
Hier zit de kramsvogel nog redelijk ontspannen. 
Maar als er een merel in de buurt durft te komen... 
...dan klapt ie er bovenop (het is wat onscherp, maar hij hangt boven de merel!) 
Nieuwe belagers probeert hij weg te houden door zich op te blazen en een dreigende houding aan te nemen met z'n vleugels en staart. 
Maar deze merel betaald hem met gelijke munt terug. 
Uiteindelijk lukt het de kramsvogel om de merel te verjagen. 
Toch wordt 'ie steeds bozer (en daardoor mooier). 
Hij marcheert dreigend door de tuin! 
De "Koude Oorlog" tussen kramsvogels en merels gaat aan het roodborstje voorbij. 
Hij vormt geen bedreiging voor de appel van de kramsvogel, dus hij kan rustig z'n gang gaan in de tuin.
...en net als de merels is hij gek op appels. 
Ze hebben vaste etenstijden; de hele ochtend vliegen ze af en aan. 
Soms moeten ze even op hun beurt wachten, want de merels dulden ze niet in hun buurt. 
Het vuurgoudhaantje hangt hier in de rododendron, met z'n kop naar beneden. 
De wat meer gewone tuinbezoekers blijven ook dagelijks komen. 
Binnen een paar uurtjes is een halve appel verdwenen.