Al vier avonden lang hebben we geen egel gezien. Wel een doodgereden exemplaar een straat verderop, maar in de tuin was helemaal niets te bekennen. De vorige keer dat de egels het een paar dagen lieten afweten, was het egelhuis aan een grondige schoonmaakbeurt toe. Vanochtend heb ik daarom het huis voorzichtig opengemaakt. Ik was in de veronderstelling dat ik een leeg egelhuis zou aantreffen, maar niets was minder waar. Toen ik wat hooi opzij haalde, bleken er twee egels in te slapen. Ik heb ze meteen weer toegedekt met hooi en heb ze verder ook met rust gelaten. Of er misschien ook jongen in het egelhuis zitten weet ik niet, maar op zich schijnt het al redelijk bijzonder te zijn dat er twee egels in het huis bivakkeren. Egels staan namelijk in het algemeen bekend als solitaire dieren. Kennelijk is het in onze tuin goed vertoeven...!
Ik heb nog eens even verder gezocht naar informatie over egels en op de website van de Egelopvang in Zoetermeer vond ik het volgende stukje tekst over voortplanting:
"De paartijd loopt, afhankelijk van het weer, van ca. mei tot september. Het vrouwtje zal eerst niets van het mannetje willen weten, maar een beetje mannetjesegel laat zich niet afschrikken. Het vrouwtje maakt hierbij proestende en kuchende geluiden, die tot ver in de egelomtrek te horen zijn. Ze zal hem met de stekels te lijf gaan en rondjes lopen, tot ze in kringetjes langs elkaar lopen: de egel-carrousel
(dit gedrag hebben we meerdere malen in de achtertuin gezien en gehoord). Uiteindelijk na soms wel 2 dagen, komt het tot een paring. Het wijfje drukt zich tegen de grond en legt al haar stekels plat. Ze doet haar achterpootjes iets omhoog, waarna het mannetje haar beklimmen kan. Zo wordt de paring in enkele seconden voltrokken. Samen betrekken ze de woning van het wijfje
(momenteel zitten er twee egels in het egelwoonhuis, dus wie weet...?) Ongeveer 35 dagen vóór de geboorte van de jongen jaagt de egelin hem er weer uit. Zij doet dit om hem uit te schakelen als voedselconcurrent. De jongen worden tussen mei en september geboren na een draagtijd van 35 dagen. Soms krijgt een wijfje 2 maal een nest. In mei of juni en in augustus of september. Meestal zijn het 5 tot 7 jongen."
Het was een prachtige nazomerdag vandaag. Dia heeft vandaag haar moeder met Sammie opgehaald uit Haarlem en we konden lekker in de tuin zitten. Abbey en Sammie verdragen elkaar goed, maar ze dagen elkaar ook constant uit. Vooral Sammie, die natuurlijk graag de hele dag met Abbey wil spelen. Maar Abbey wil dat gedoe allemaal niet meer...ze is tenslotte al bijna vier! De katten lieten zich vrijwel de hele dag niet zien. Die vinden een vreemde hond in huis gewoon niet kunnen. Alleen Timon, die is nergens bang voor en veel te nieuwsgierig om binnen te blijven. Aan het eind van de middag heeft hij zelfs nog even met Sammie gestoeid. In de tuin was verder genoeg te zien. Het is spinnentijd, dus de hele tuin zit vol met spinnenwebben en spinnen. 
Eentje had zelfs een brute moord ge-pleegd op een lieveheers-beestje. Dat zat al helemaal ingesponnen en was bijna niet meer als lieveheersbeestje te herkennen. Naast het spinnenweb staat de passiebloem in bloei. 's Middags heb ik Abbey even laten zwemmen in de sloot hier om de hoek. Ze stonk namelijk een beetje zuur omdat ze vannacht in de bench had overgegeven. Zo'n sloot doet wonderen, want na een kwartiertje zwemmen ruikt Abbey weer heerlijk fris. Dia en haar moeder kwamen aan de overkant van de sloot even kijken, samen met Sammie. Toen ik een plastic flesje in het water gooide, zodat Abbey dat kon gaan ophalen, dacht Sammie dat het voor hem bedoeld was. 
Zonder zich ook maar één seconde te bedenken plonsde hij de sloot in en ging helemaal kopje onder! Het duurde even voordat hij weer boven kwam en toen bewees hij dat z'n zwemreflexen goed werken. Sammie is dus in Leiderdorp gedoopt. 
Sammie met een blaadje...die krijgt het nog druk in de herfst!
Sammie zit nog bij te komen van zijn duik. 
Timon kijkt nog even de "hond uit de boom".
Sammie en Timon...bijna even groot en net zo ondeugend.
