De puppen stormen binnen... Kyan en Cliff, de broertjes van Rowlf.
Veel interesse voor de speeltjes.
Ook Rowlf onderzoekt het speelgoed.
Natuurlijk ook veel knuffelmomenten...
...Dia met Rowlf...
...Hotsche met Cliff...
...Marco met Rowlf...
Vader Ralph loopt voorbij... zoon Rowlf kijkt toe.
Alle puppenbaasjes met hun eigen hondjes... en allemaal moeten ze nog een lange week wachten...
De entingsboekjes liggen al klaar.
Rowlf wordt al een echte beagle-vent.
Voorzichtig en nieuwsgierig komen ze naar buiten.
Rowlf dook gelijk met zijn snoet in een plant.
Wat een leuk spul... allemaal heel nieuwsgierig naar wat er buiten te doen is.
Spelen met Abbey's tuigje...
Eén van de twee broertjes van Rowlf.
Abbey kijkt het met lede ogen aan... al die puppen is wel wat veel ineens!
Lekker samen rennen (Rowlf loopt links).
"Wat is daar aan de hand...?"
Het is al een echte hond zo...
...Rowlf rent langs de fotograaf.
Wat zouden ze spelen? Tikkertje of verstoppertje?
Het is alsof Rowlf al naar zijn naam luistert.
Die gaat het bij ons best naar zijn zin krijgen!
Eén van Rowlf's zusjes wordt geknuffeld door Anjo.
Al vrij snel kon ik dit plaatje schieten: twee grazende schapen met op de achtergrond een haas.
Een eindje verderop lag deze haas plat tegen de grond gedrukt vanwege naderend onheil...
...een groep grazende schapen kwam langzaam maar zeker zijn kant op. De haas bleef doodstil liggen en wachtte met grote ogen op wat er komen ging.
Toen één van de schapen de haas met zijn kop aanraakte, werd het Zoef toch te gortig... "als een haas" ging hij er vandoor!
Overal zwommen koppeltjes eenden en als ze Abbey aan zagen komen waren ze op hun hoede.
Abbey besloot een fris bad te nemen in een polderslootje...
Fris? Ja hoor, lekker fris....! Wat zag ze er uit...!
Een blik op de Ruigekade met één van de molens die we op deze wandeling passeerden.
Het waterpeil in de polderslootjes: ruim 1.60m beneden NAP.
In de verte (eigenlijk te ver voor de foto) dachten we een lepelaar te zien. Maar het was een witte reiger. Nooit gezien in deze omgeving. Zilverreigers zijn kleiner dacht ik... thuis dus even opgezocht en het bleek een grote zilverreiger te zijn. De laatste jaren trouwens een vrij normale verschijning in Nederland, volgens de vogelgids.
Ook de zwanen gingen een eindje verderop zitten toen ze Abbey zagen (en dat terwijl Abbey was aangelijnd!). Deze zwaan begon zelfs naar haar te blazen...
Vanuit de slootkant vloog een geschrokken reiger weg. Vanuit deze hoek ziet hij er wel bijzonder uit.

Lekker kauwen op de riempjes van mijn fototas...
...ze kwamen om de beurt even aan de tas knabbelen.
En daarna waren mijn schoenveters aan de beurt...
...en ook die van Dia.
En nog steeds hing er eentje aan mijn fototas.
Even poseren voor de fotograaf.
En daarna viel het hele spul weer als een blok in slaap.