Winterwonderland

De afgelopen dagen en vooral nachten heeft het flink gevroren. Daarbij is het ook een aantal dagen nogal mistig geweest, waardoor de bomen en planten van een dikke laag aangevroren mist zijn voorzien. Omdat ik in het donker naar mijn werk ga en ook weer in het donker thuis kom, had ik er nog weinig van gezien. Maar vanochtend was het prachtig helder weer. Strak blauwe lucht en een zonnetje en dat gaf een prachtig effekt op al die aangevroren mist. Daarom vanochtend na het ontbijt eerst maar met de camera de tuin in gegaan. En daarna de camera meegenomen toen ik Abbey ging uitlaten. Onderweg kwam ik een stuk of tien mensen met camera's tegen, die allemaal druk bezig waren om de bomen te fotograferen. Het was dan ook best een uniek gezicht. Zo had ik de bomen en struiken nog niet eerder gezien! De boom van de achterburen die boven onze tuin hangt. En de berk van de buren, gezien uit onze tuin. De stalen vogel die onze tuin opsiert was ook van een laagje ijs voorzien... ...net als de "voederhond"... ...en de poes die aan de schutting hangt. De bladeren van de struiken in de voortuin. Alsof elk blad zorgvuldig rondom van ijskristallen is voorzien. Deze treurwilg staat een straat verderop. En deze prachtige boom staat bij ons om de hoek. En om de hoek werd vanmiddag ook geschaatst. Hier schaatst ons nichtje Naomi op haar nieuwe schaatsen die eigenlijk voor onder de kerstboom bedoeld waren...

File in de egeltunnel

Toen ik vanavond voer voor de egels ging neerzetten, hoorde ik geritsel in de egeltunnel. Toen ik bijscheen met een zaklantaarn, bleek er nog een steen voor de tunnel te liggen. Die leggen we daar altijd neer als de katten in de tuin zijn, zodat ze niet zelfstandig kunnen gaan stappen. Toen ik de steen weghaalde, schoot er meteen een volwassen egel uit de tunnel. Die spurtte in één rechte lijn naar het bakje voer! En voordat ik de steen weer had neergelegd, kwam het jonge egeltje dat we vorige week voor het eerst in de tuin hadden gezien, ook de tunnel uit. Kennelijk had dit duo al eventjes in de tunnel zitten wachten totdat ons egelcafetaria open ging... Het egeljong is helemaal niet schuw en nam zelfs even de tijd om uitgebreid voor me te poseren. Dat leverde weer een mooi plaatje op:
Moeder en kind bij het voerbakje...

Een jong egeltje!

Vandaag weer een bijzondere dag in de tuin voor wat betreft de egels. Dat begon al vanochtend tegen 8:30u. Het was al licht toen er plotseling een egel voor het egelhuis zat. Hij nam uitgebreid de tijd om zich overal te krabben en zich uit te schudden. Na een minuut of vijf ging hij zijn huis in. We hadden niet eerder een egel bij daglicht in de tuin gezien, alleen in de schemer of in het donker. Vanavond even na 20:00u was 'ie er weer. Maar vijf kwartier later zat er ineens een klein egeltje bij het voerbakje. Dus gauw de camera gepakt en naar buiten. Hoe zachtjes ik ook deed, hij (of zij) hoorde me toch en kroop onder de heg. Maar uit ervaring weet ik inmiddels dat geduld wordt beloond en dat was ook nu weer het geval. Na enkele minuten kwam het egeltje terug. Het was duidelijk een jong exemplaar. Hij had nog lang niet al zijn stekels (er waren nog duidelijk "open plekken" tussen de stekels te zien) en zijn stekels waren lichter van kleur dan die van de volwassen egels die we tot nu toe hadden gezien. Toen dit kleine egeltje uit het voerbakje ging eten, bleek dat 'ie er zowat helemaal in past! De kleine smulpaap liet zich uitgebreid fotograferen. Ik vermoed dat dit egeltje niet uit het egelhuis kwam, maar van buiten de tuin. De laatste weken heb ik het egelhuis een paar keer geopend en volgens mij zat er steeds echt maar één volwassen egel in. Tenzij er ergens in een hoekje toch één jong egeltje heeft gezeten...

Gaat "onze" egel hier overwinteren?

Ik weet bijna zeker dat "onze" egel de laatste drie weken de tuin niet meer uit is geweest. Hij (of zij) bivakkeert in het egelhuis dat we in de tuin hebben staan. Rond 20:30u komt 'ie er voor de eerste keer uit, eet dan wat uit het voerbakje, drinkt een beetje water en gaat terug het huis in. Later op de avond (en waarschijnlijk ook in de nacht) herhaalt 'ie dat een paar keer. 's Morgens is het voerbakje helemaal leeg. Het wordt nu snel kouder, dus het zal niet heel lang meer duren voordat de egel aan zijn winterslaap begint. Omdat 'ie trouw in de tuin lijkt te blijven, ga ik er vanuit dat 'ie dat bij ons in het egelhuis doet...

Nazomeren in de tuin

Het was een prachtige nazomerdag vandaag. Dia heeft vandaag haar moeder met Sammie opgehaald uit Haarlem en we konden lekker in de tuin zitten. Abbey en Sammie verdragen elkaar goed, maar ze dagen elkaar ook constant uit. Vooral Sammie, die natuurlijk graag de hele dag met Abbey wil spelen. Maar Abbey wil dat gedoe allemaal niet meer...ze is tenslotte al bijna vier! De katten lieten zich vrijwel de hele dag niet zien. Die vinden een vreemde hond in huis gewoon niet kunnen. Alleen Timon, die is nergens bang voor en veel te nieuwsgierig om binnen te blijven. Aan het eind van de middag heeft hij zelfs nog even met Sammie gestoeid. In de tuin was verder genoeg te zien. Het is spinnentijd, dus de hele tuin zit vol met spinnenwebben en spinnen. Eentje had zelfs een brute moord ge-pleegd op een lieveheers-beestje. Dat zat al helemaal ingesponnen en was bijna niet meer als lieveheersbeestje te herkennen. Naast het spinnenweb staat de passiebloem in bloei. 's Middags heb ik Abbey even laten zwemmen in de sloot hier om de hoek. Ze stonk namelijk een beetje zuur omdat ze vannacht in de bench had overgegeven. Zo'n sloot doet wonderen, want na een kwartiertje zwemmen ruikt Abbey weer heerlijk fris. Dia en haar moeder kwamen aan de overkant van de sloot even kijken, samen met Sammie. Toen ik een plastic flesje in het water gooide, zodat Abbey dat kon gaan ophalen, dacht Sammie dat het voor hem bedoeld was. Zonder zich ook maar één seconde te bedenken plonsde hij de sloot in en ging helemaal kopje onder! Het duurde even voordat hij weer boven kwam en toen bewees hij dat z'n zwemreflexen goed werken. Sammie is dus in Leiderdorp gedoopt. Sammie met een blaadje...die krijgt het nog druk in de herfst!
Sammie zit nog bij te komen van zijn duik. Timon kijkt nog even de "hond uit de boom".
Sammie en Timon...bijna even groot en net zo ondeugend.

Verwende egels

Tot nu toe zetten we af en toe een schoteltje met kattenbrokjes voor de egels neer, maar vorige week hebben we echt egelvoer besteld. Dit zogenaamde "premium egelvoer" bevat onder meer noten, rozijnen, honing, insecten, stukjes gedroogd vlees, maïs, garnalen, plantaardige eiwitextracten, oliën en vetten. Dit hoogwaardige egelvoer is zo samengesteld, dat egels alle benodigde vitaminen en voedingsstoffen binnenkrijgen. We hebben daar ook meteen een egel-voerbakje bij besteld (een schoteltje werkt natuurlijk ook prima, maar ach...). Deze week werd de bestelling afgeleverd. Nog dezelfde dag heb ik een bakje voer in de tuin gezet en dat werd binnen een uur door de egels in gebruik genomen! Nu het steeds vroeger donker begint te worden, merken we dat de egels ook vroeger actief worden. Vanavond heb ik om 20:30u een bakje voer neergezet en al binnen een paar minuten zat er een egel te eten. Toen ik met de camera naar buiten ging, vluchtte hij in eerste instantie weg. Maar als je dan stil bij het voerbakje blijft zitten, wordt geduld op den duur beloond. Bijgevoegde foto is van ongeveer 50 cm afstand gemaakt en dit schrikte de egel niet eens af.

De tuin zonder zand

Over de veranderingen in de tuin is in deze blog al veel geschreven. Deze week heb ik het laatste inveegzand weggehaald. De bestrating is nu dan ook pas écht goed te zien. Hieronder een aantal foto's:

En nog één keertje hoe het er een jaar geleden uitzag:

Feestmaal voor de egels

Nu ik wist dat er twee egels in het egelhuis zaten, ben ik maar eens wat vroeger dan anders gaan kijken of er activiteit in de tuin was. Het is eigenlijk ook logisch: het wordt alweer vroeger donker, dus het nachtleven begint eerder... En inderdaad: om 21:00u kwam de eerste egel zijn huis uit, enkele minuten later gevolgd door de tweede. Ik heb een schoteltje kattenvoer voor ze klaargemaakt en bij het schoteltje water neergezet. Vervolgens ben ik daar op een krukje vlakbij gaan zitten. Het is even geduld hebben, maar dan komen ze best wel dichtbij. Als je maar stil bent en vooral stil zit. Deze brutale egel keek zelfs even uit welke richting de flits van de camera kwam:

Egels vertrokken?

Al vier avonden lang hebben we geen egel gezien. Wel een doodgereden exemplaar een straat verderop, maar in de tuin was helemaal niets te bekennen. De vorige keer dat de egels het een paar dagen lieten afweten, was het egelhuis aan een grondige schoonmaakbeurt toe. Vanochtend heb ik daarom het huis voorzichtig opengemaakt. Ik was in de veronderstelling dat ik een leeg egelhuis zou aantreffen, maar niets was minder waar. Toen ik wat hooi opzij haalde, bleken er twee egels in te slapen. Ik heb ze meteen weer toegedekt met hooi en heb ze verder ook met rust gelaten. Of er misschien ook jongen in het egelhuis zitten weet ik niet, maar op zich schijnt het al redelijk bijzonder te zijn dat er twee egels in het huis bivakkeren. Egels staan namelijk in het algemeen bekend als solitaire dieren. Kennelijk is het in onze tuin goed vertoeven...!

Ik heb nog eens even verder gezocht naar informatie over egels en op de website van de Egelopvang in Zoetermeer vond ik het volgende stukje tekst over voortplanting:

"De paartijd loopt, afhankelijk van het weer, van ca. mei tot september. Het vrouwtje zal eerst niets van het mannetje willen weten, maar een beetje mannetjesegel laat zich niet afschrikken. Het vrouwtje maakt hierbij proestende en kuchende geluiden, die tot ver in de egelomtrek te horen zijn. Ze zal hem met de stekels te lijf gaan en rondjes lopen, tot ze in kringetjes langs elkaar lopen: de egel-carrousel (dit gedrag hebben we meerdere malen in de achtertuin gezien en gehoord). Uiteindelijk na soms wel 2 dagen, komt het tot een paring. Het wijfje drukt zich tegen de grond en legt al haar stekels plat. Ze doet haar achterpootjes iets omhoog, waarna het mannetje haar beklimmen kan. Zo wordt de paring in enkele seconden voltrokken. Samen betrekken ze de woning van het wijfje (momenteel zitten er twee egels in het egelwoonhuis, dus wie weet...?) Ongeveer 35 dagen vóór de geboorte van de jongen jaagt de egelin hem er weer uit. Zij doet dit om hem uit te schakelen als voedselconcurrent. De jongen worden tussen mei en september geboren na een draagtijd van 35 dagen. Soms krijgt een wijfje 2 maal een nest. In mei of juni en in augustus of september. Meestal zijn het 5 tot 7 jongen."

Bloemencorso Zundert

Zondag zijn we voor het eerst sinds jaren naar het bloemencorso in Zundert geweest. De laatste keer dat ik er was is toch al gauw een jaar of tien geleden en toen nam ik zelf aan het corso deel. Het was zondag een mooie zonnige dag, niet al te warm dus perfect weer voor het bloemencorso. Ook voor de deelnemende muziek-korpsen was de niet al te hoge temperatuur prettig. De corsowagens in Zundert zijn immens groot en steken boven de bomen en huizen uit. Ze worden gebouwd door vrijwilligers uit de verschillende buurtschappen in en om Zundert. Hun deelname is een ware competitie, er wordt echt gestreden om de prijzen. Dat betekent dat elke wagen een kunststuk op zich is. Wat ook bijzonder is aan het corso in Zundert, is dat alle wagens met de hand worden voortbewogen. Dus geen auto's of tractoren ervoor, maar alles puur op menselijke kracht voortbewogen. Onder elke wagen loopt een grote groep "duwers"; soms helemaal aan het zicht onttrokken, maar bij sommige wagens was er bewust voor gekozen om ook deze onmisbare "duwers" voor iedereen zichtbaar te laten. Het Zundertse bloemencorso, waar overigens uitsluitend dahlia's voor worden gebruikt, zorgt ook altijd voor goede muzikale ondersteuning in de vorm van top muziek-korpsen uit binnen- en buitenland, zoals dit jaar Pasveer, Advendo, Rijnmond-band, WIK Oostende en uiteraard ons favoriete korps K&G uit Leiden. Dit corso wordt standaard georganiseerd op de eerste zondag van september. Een aanrader! Wij gaan volgend jaar weer...

Egeltunnel in gebruik (2)

We wisten al zeker dat hij werd gebruikt, want de "egeltun-nel" is de enige toegang tot onze tuin. Maar vanavond heb ik het op de gevoelige plaat vastgelegd. Ik was achter in de tuin toen ik in de brandpoort duidelijk een egel hoorde snuiven. Het was even wachten totdat hij zich via de tunnel toegang tot de tuin verschafte, maar het bewijs dat de tunnel wordt gebruikt is nu geleverd. Eergisteren hadden we trouwens voor het eerst sinds weken weer een keer drie egels tegelijk in de tuin. En vanochtend kwam er geluid uit het egelhuis. Toen ik er voorzichtig in keek, bleek er weer een egel in te zitten.

Nieuwe tuinbewoners

Na de vogels en de egels hebben we nu ook padden in de tuin. Het zijn kleine zwarte padjes, die leven onder de vuilniscontainers en onder de dakpannen die als decoratie in de tuin liggen. Je ziet ze als je de container wegrijdt, of als we de tuin gaan sproeien (dan vluchten ze weg). Vanavond liep er eentje langs het muurtje in de tuin. Af en toe klom hij tegen het muurtje op om tussen de stenen te gluren. Waarschijn-lijk was hij op zoek naar een plekje voor de nacht. Toen Abbey en Spot hem in de gaten kregen was het snel over met de pret. De pad vluchtte onder de tuinkast en vermoedelijk zal hij daar wel overnachten. Hij kan trouwens ook zitten in onze tuin, want hoewel het eind augustus is hebben we paddenstoelen in de tuin. We hadden na een bezoek aan een braderie in Katwijk trouwens "ineens" ook twee andere nieuwe tuinbewoners: een enorme slak en een ijzeren vogel.

Egeltunnel in gebruik!

Vanavond om 22:30u zagen we voor het eerst sinds vrijdagavond weer een egel in de tuin. En korte tijd later zaten er twee. De egeltunnel wordt dus gebruikt, want dat is de enige ingang in onze vernieuwde tuin.

De tuin is klaar!

Klaar? Nou nee, niet echt. Een tuin is natuurlijk nooit klaar. Maar al het geplande werk is gedaan. Vrijdagmiddag lag de bestrating en meteen daarna is ook de nieuwe schutting aan de achterzijde geplaatst. Toen dat ook klaar was, kon ik zelf aan de slag. Eerst heb ik twaalf zakken tuinaarde gehaald en over de tuin verdeeld. Daarna heb ik de bestaande planten voor een deel verplaatst. Over een boom in de tuin konden we het eerst niet eens worden. Toen we hier pas woonden wilde ik hem weg hebben, maar dat wilde Dia niet. Een paar maanden later mocht ik hem met pijn en moeite snoeien. En nu wilde ik hem eigenlijk laten staan, maar wilde Dia hem kwijt. Het compromis was nóg verder terugsnoeien zodat hij smaller zou worden, maar uiteindelijk heb ik hem toch maar helemaal omgezaagd... Verder heb ik vrijdag nog een vlinder- en bijenkastje opgehangen, de vogelvoersilo verplaatst en de "hondenkop" vogelvoerbak aan de nieuwe schutting gehangen. En aangezien egels een bijzonder plaats in onze tuin innemen, heb ik ook nog een gat in de nieuwe schutting gezaagd. Een dag eerder had ik een egeltunnel gemaakt en die is door het gat heengeschoven. Egels kunnen dus nog steeds de tuin in en uit. Vrijdagavond was er ook meteen een egel in de tuin. Vermoedelijk had die in het egelhuis overnacht, want nadat hij wat in de tuin had rondgescharreld ging hij op zoek naar een uitgang. Het moet een rare gewaarwording voor hem zijn geweest...zo ga je slapen in een egelhuis en zo wordt je wakker in een omgeving die een totale metamorfose is ondergaan. Ik zag in het licht van de maglite dat de egel op verschillende plekken probeerder uit te breken. De tunnel liep hij straal voorbij (en toch zit die precies op de plek waar egels de tuin altijd in en uit gingen. Hij zal uiteindelijk toch de tunnel wel hebben gevonden, want 's ochtends was hij verdwenen en het egelhuis was leeg. Vrijdag-avond was trouwens ook het ter-rasscherm nog opgehan-gen. Zaterdag op weg naar Intratuin om nog wat extra planten te halen, want we hebben er op drie plaatsen een extra stuk tuin bijgekregen. 's middags al die planten er in gezet. Op tien centimeter boven de schutting heb ik een ijzerdraad gespannen, zodat vreemde katten de tuin niet in kunnen en onze katten de tuin niet uit gaan. Volgende week wordt deze "kattenverdediging" nog uitgebreid met rubberen "punten". Nadat ik vanochtend nog een keer zand tussen de klinkers had ingeveegd (dat moeten we de komende weken nog regelmatig doen), was het de beurt aan de katten om de nieuwe tuin te verkennen. Sjimmie had daar geen trek in, maar Spot, Nicky en Timon zijn weer even op safari geweest. Volgende week nog werken, maar daarna heb ik drie weken vakantie. Wat ons betreft kan de zomer beginnen...! Abbey en Nicky verkennen de nieuwe tuin.Spot vindt het heerlijk om in het inveegzand te rollen. Timon jaagt op insecten.